dysmorfofobik

«osoba cierpiąca na dysmorfofobię»

rzecz m. osobowy, lp D. dysmorfofobika, Ms. dysmorfofobiku, lm M. dysmorfofobicy

Dysmorfofobik chętnie korzysta z umiejętności lekarzy i poddaje się operacjom plastycznym, jednak nie przynoszą one zamierzonego skutku (psychologia.wieszjak.polki.pl).

U dysmorfofobika problem wcale nie tkwi w ciele, ale w głowie (www.m.deon.pl).

Mam podobnie, też widzę paskudną twarz w lustrze, tyle że u mnie to się zmienia, raz mogę się sobie podobać, a za godzinę już nie. Nie jestem jednak dysmorfofobikiem (www.psychiatria.pl).

U ponad połowy dysmorfofobików stwierdza się myśli samobójcze (portal.abczdrowie.pl).

Dysmorfofobicy boją się luster, unikają patrzenia w stronę witryn sklepowych i szyb, w których mogą zobaczyć swoje odbicie (kobieta.wp.pl).

<od dysmorfofobia>