czarny PR

rzadziej czarny pijar lub czarny piar

czarny pi-ar

«świadomie zaplanowane działania informacyjne na szkodę innego podmiotu – firmy, instytucji, organizacji lub osoby – w celu podważenia jego pozycji na rynku, wiarygodności, wizerunku»

fraza rzecz. m, lp D. czarnego PR-u, Ms. czarnym PR-ze, blm

Uprawiać, robić czarny PR. Ofiara czarnego PR-u.

Nie powiedziałbym, że czarny PR stał się w Polsce zjawiskiem powszechnym. Raczej powszechniej znanym, co daje nadzieję na ograniczenie tego typu praktyk w działalności gospodarczej i politycznej. I wykluczanie z grona agencji public relations firm – „brudasów”
(www.epr.pl).

Współczesne praktyki określane jako czarny PR nie są nowością naszych czasów – znano je od dawna pod różnymi nazwami: działalność dywersyjna, sabotaż, dezinformacja, działania ukryte, kamuflaż, demarketing, oszustwa marketingowe, czarna reklama, propaganda, wojna psychologiczna (www.proto.pl).

W Stanach Zjednoczonych zamiast terminu „black PR” (czarny PR) używa się częściej pojęcia „black magic” (czarne sztuczki) (www.eduskrypt.pl).

We współczesnym świecie skuteczność polityczna polega generalnie na umiejętnym wciskaniu kitu. Pokazał to – w skali ludobójczej – Josef Goebbels, genialnie manipulując tłumami. Jego doktryna, iż kłamstwo sto razy powtarzane staje się prawdą – jest do dziś elementarzem czarnego pijaru (Źródło).

Mieszko II był pierwszym polskim władcą, który stał się ofiarą czarnego piaru Jana Długosza. To właśnie kronikarzowi zawdzięcza król jakże niesprawiedliwy przydomek – Gnuśny. Oto bowiem, co o nim tenże napisał: „Od początku król polski Mieczysław okazał się człowiekiem leniwego działania i tępego umysłu, grubym w obyczajach, głuchym na rady, lekkomyślnym w czynie, niezdolnym do załatwienia spraw wymagających godności lub powagi, takim, co odrzuciwszy doradców rozsądnych wiekiem i dojrzałych życiem pozwalał się powodować namowom młodzieniaszków i lekkich ludzi… (Polityka).

Oprócz kanonicznej formy czarny PR (która ma jednocześnie największą frekwencję w tekstach korpusowych), w polszczyźnie funkcjonują jeszcze wyrażenia o pisowni fonetycznej (oddającej wymowę). Postaci te charakteryzują się jednak mniejszą liczbą wystąpień.

<ang. black PR, PR skr. od public relations>