TBC

tbc

te-be-ce, rzadziej ti-bi-si

«grupowe zajęcia ruchowe, zwykle odbywające się w klubie fitness, mające na celu wzmocnienie wszystkich grup mięśni»

rzecz. n, ndm

Z trudem namawiam ją na sprzątaczkę, która przychodzi w dni, kiedy Kotuś ma po pracy fitness, a ściśle TBC, wraca nie wcześniej niż o ósmej, bardzo zmęczona, nawet nie zauważa, że ktoś sprzątał, nie robi awantury, gdy podczas ścierania kurzu ramka ze zdjęciem została przesunięta o dwa centymetry w prawo (M. Kochan, „Plac zabaw”, Warszawa 2007).

Po tygodniu zaczęłam wychodzić z domu i zamiast seksu uprawiać inne sporty. Fryzjer, zakupy, manikiur. Aerobic, zakupy, masaż. TBC, zakupy, kino. Gdyby to trwało dłużej, mogłabym się wykończyć (H. Samson, „Wojna żeńsko-męska i przeciwko światu”, Warszawa 2005).

Chcemy mieć prawo do godnego starzenia. A potem z wstrzykniętym botoksem, liftingiem na twarzy, odessanym tłuszczem i kuracją zastępczą lądujemy na TBC. By tam, wśród innych desperatek, wykonywać ruchy bez sensu, w takt muzyki bez sensu (M. Rakusa, „39,9”, Warszawa 2008).

Ćwiczyłam wcześniej – ogólnie tbc, przysiadów dużo też było, ale nie były to głębokie przysiady (f.kafeteria.pl).

Przed chwilą wróciłam z zajęć TBC. Ale wycisk! Prawie jakby Jillian [Michaels, amerykańska trenerka] na żywo. Fiu! (vitalia.pl).

 <od ang. total body conditioning [workout] '[trening] wpływający na całe ciało'>