stoner

stoner

1. «podgatunek rocka i metalu, który powstał w latach 90. XX w. w USA, charakteryzujący się wolnym lub średnim tempem, dudniącym brzmieniem gitary basowej i celowo niezaawansowanym procesem produkcyjnym»

2. «utwór muzyczny należący do tego gatunku lub zespół grający utwory utrzymane w tym stylu»

w zn. 1: rzecz. m rzeczowy, lp D. stoneru albo stonera, Ms. stonerze, blm; w zn. 2: rzecz. m rzeczowy lp D. stonera, Ms. stonerze, lm M. stonery

w zn. 1.: Stoner rock, metal.

w zn. 1: I podobnie jak przy okazji gitary, tak samo w kontekście basu ciśnie mi się pod palce stwierdzenie, że tak by właśnie brzmiała alternatywa, gdyby jej muzycy słuchali więcej stonera. (krakowskascenamuzyczna.pl).

Cieszę się, że zespół urozmaica swoje ciężkie brzmienie. Wspominałem już o bardzo melodyjnych refrenach, ale mamy tu też szczyptę stoneru czy ciężką psychodelię z angielska fachowo zwaną heavy psych. (goldsoundz.pl).

Z takimi klimatami jest tak jak ze stonerem – albo wywołują zachwyty, albo budzą uśmieszek politowania (aktivist.pl).

w zn. 2: Wszelkie stonery najczęściej puszczam wiosną i latem, Immortale prawie zawsze zimą lub jesienią (masterful-magazine.com).

Teraz w Niemczech jest boom na stonery, więc moja rada – męczyć TFN, żeby was wzięli ze sobą (forum.sevenstring.pl).

<ang., dosł. ‘ten, który jest pod wpływem narkotyków, zwłaszcza marihuany’>

Hasło udostępnione na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska