pretens

«pretensja»

Nie robiłem wykwintnych obiadów, ale jakieś szybkie proste, bo ten zawód nie daje za wiele czasu. Sphagetti, ziemniaki z jajkiem, takie proste, syte. Pretens od mieszkańców, że za mącznie. Oki. No to lżejsze, ryż surówka, kawałek mięsa, których jestem zwolennikiem. Nie dojadali (netkobiety.pl).

Jak patrzę w przeszłość, w mojej klasie byli kiblarze, co kiblowali rok czy dwa, byli po prostu jacyś nieogarnięci, co ledwo byli wypychani z klasy do klasy, byli średni (najwięcej) i kilka jednostek wybitnych. Geniusza żadnego. A tu jeden wielki pretens – że dziecko czegoś nie umie, a kolega z ławki obok umie. No umie – bo jest lepszy, bardziej ogarnięty, może rodzic włożył więcej pracy, może jest bardziej zdolny i kumaty (re-volta.pl).