gentryfikacja

środ. «proces zmierzający do zmiany charakteru dzielnicy miasta poprzez odnowę jej zabudowy oraz prywatyzację i komercjalizację znacznej części jej przestrzeni publicznej, często powiązany z zasiedleniem tej dzielnicy przez osoby należące do wyższych klas społecznych»

rzecz. ż, lp DCMs. gentryfikacji, blm

Gentryfikacja tym się różni od rewitalizacji, że w żaden sposób nie likwiduje ona problemów społecznych, spychając je tylko w mniej widoczne miejsca (www.krytykapolityczna.pl).

Najbardziej widocznym przejawem gentryfikacji jest wzrost wysokości czynszów, a co za tym idzie liczba eksmisji oraz „dobrowolnych wyprowadzek” (www.rozbrat.org).

Na gentryfikację utyskuje się powszechnie, bo sprzyja ona dezintegracji miejskich społeczności (Res Publica Nowa).

Władze miejskie na świecie starają się zapobiegać gentryfikacji i w każdej dzielnicy pozostawiają 20% mieszkań komunalnych (www.polskieradio.pl).

Gentryfikacji mieszkaniowej najczęściej towarzyszy gentryfikacja usług, która sprawia, że w dzielnicy pojawiają się droższe sklepy, kawiarnie i restauracje (J. Hudzik, W. Woźniak, „Sfera publiczna: kondycja, przejawy, przemiany“, Lublin 2006).

<ang. gentrification od gentry ‘szlachta’>

Hasło udostępnione na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska