cyberlenistwo

«wykorzystywanie służbowego komputera lub zakładowego łącza internetowego do celów prywatnych bądź korzystanie z prywatnego sprzętu w godzinach pracy; cyberslacking, cyberpróżniactwo, cyberbumelanctwo»

rzecz. n, lp D. cyberlenistwa, Ms. cyberlenistwie, blm

Pracownicy po 45. roku życia znacznie bardziej krytycznie oceniają cyberlenistwo (businessman.pl).

Urzędy do walki z cyberlenistwem podchodzą profesjonalnie (www.poranny.pl).

Statystyki pokazują, że bardzo dużo czasu spędzamy w pracy. Jednocześnie nasza wydajność jest niezwykle niska. To dlatego, że oddajemy się cyberlenistwu (www.infocast.pl).

Mimo że większość polskich pracodawców walczy z cyberlenistwem i blokuje dostęp do części serwisów internetowych, to jak zauważa prezes Polskiego Badania Internetu Andrzej Grapich, „jak ktoś będzie chciał, obejdzie to. Lepiej wprowadzić jasne zasady, z czego można korzystać i ile czasu dziennie na to poświęcać”. (www.ebroker.pl).

Wracając do naszych rozważań, warto w tym miejscu przywołać pewne pojęcie ściśle związane z kategorią czasu wolnego i zjawiskiem cyberlenistwa, a mianowicie nudę (M. Szlęzak, „Zachowania ludyczne wśród polskich użytkowników portalu społecznościowego Facebook” [w:] „Wąż w raju. Zabawa w społeczeństwie konsumpcyjnym” pod red. R. Kantora, T. Palecznego, M. Banaszkiewicz, Kraków 2001).

<kalka z ang. cyberslacking, cyber- + slacking ‘lenienie się’>