bioetyczka

«kobieta zajmująca się naukowo bioetyką»

rzecz. ż, lp D. bioetyczki, Ms. bioetyczce, lm M. bioetyczki

Wydawałoby się, iż teza, że posiadanie dzieci jest dobre, jest w zasadzie bezdyskusyjna. Ale dla bioetyków i bioetyczek (szczególnie feministycznych czy nastawionych utylitarystycznie) sprawa wcale nie jest oczywista (www.gazetapolska.pl).

Bioetyczka podkreśliła, że „in vitro to najbardziej ludzka metoda poczęcia dziecka – jest to poczęcie planowane, chciane, z wykorzystaniem technologii, jaką my, ludzie, istoty rozumne, zdolne do tworzenia cywilizacji i kultury, stworzyliśmy” (www.onet.pl).

Nagrodzona w kategorii nauk humanistycznych dr Joanna Różyńska z UW i AWF w Warszawie jest z wykształcenia prawniczką, socjolożką, filozofką i bioetyczką. Zajmuje się naukową refleksją nad wyzwaniami współczesnej biologii i medycyny, etyką badań naukowych, a zwłaszcza – etyką powoływania ludzi do istnienia (www.naukawpolsce.pap.pl).

Brytyjska bioetyczka Anna Smajdor wywołała burzę swym artykułem opublikowanym w „Cambridge Quarterly of Healthcare Ethic”. Uczona dowodzi, że brak równości między płciami jest spowodowany w dużej mierze przez naturalną zdolność kobiet do zachodzenia w ciążę i rodzenia dzieci, a jedynym sposobem na pełne równouprawnienie jest ektogeneza i korzystanie ze sztucznych macic (www.dzieci.pl).

<od bioetyk>