dopalacz

«środek odurzający działający w sposób zbliżony do narkotyków, zawierający substancje psychoaktywne»

rzecz. m rzeczowy, lp D. dopalacza, Ms. dopalaczu, zwykle w lm M. dopalacze

Sklep z dopalaczami. Zażywać dopalacze lub dopalaczy.

Zmarł 32-letni mężczyzna z Kępna (woj. wielkopolskie), który prawdopodobnie zażył dopalacze (www.pomorska.pl).

Jak wstępnie ustalili śledczy, zażyte przez młodych ludzi środki pochodziły z miejscowego sklepu z dopalaczami (krasnik.naszemiasto.pl).

Facet na pewno palił dopalacz zwany szałwią wieszczą, od tego można dostać ataków szału łącznie z koszmarnymi halucynacjami i urojeniami (www.24opole.pl).

W dopalaczach jest mnóstwo chemii, która bardzo ryje głowę i nie wiadomo, czego można się po nich spodziewać (www.gazeta.pl).

Wysoki poziom popytu na środki odurzające, zarówno twarde narkotyki, jak i dopalacze, spowodowany przede wszystkim przejmowaniem obcych wzorców kulturowych, powoduje, że grupy przestępcze tworzą coraz to nowe miejsca produkcji narkotyków syntetycznych (J.W. Wójcik, "Przeciwdziałanie przestępczości zorganizowanej", Warszawa 2011).

Hasło udostępnione na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska